O bir yazılımcı, o bir yönetici, o bir personel müdürü..

Bugün Göktuğ’un doğum günüydü. Uzunca bir süre Göktuğ’un ofise gelmesi için bekledik. Her şey hazırdı. Pasta, kola, cips.. Hatta kola ve cipsleri aldıktan sonra ofise doğru gelirken, bizi yolda yakaladı fakat farkına varamadı :)

Her şey hazırdı fakat mumları unutmuştuk, Şuayip koşa koşa mum almaya gitti.

Mumu aldık, fakat çakmak olmadığını farkettik. Demek ki vardiyalarda en az bir tane sigara içen personel bulundurmamız gerekiyor. Sigara içen arkadaşlarımız, çok değerli çakmalarını yanlarında götürdükleri için ofiste bir tane bile çakmak yoktu :) Sigara içmemenin bu gibi zararları var demek ki..

Fakat soruna çözüm bulduk! Bu sefer de ben koşa koşa üst kattaki güvenlikçilerin dinlenme odasına gittim ve ilk gördüğüm güvenlikçiden bir çakmak kaptım. Sonrası ise daha güzeldi..

Ofisin tüm ışıklarını birden bire kapattık. Göktuğ da elektrikler mi gitti telaşıyla “Şalter mi attı!” diye bağırarak yanıma doğru geldi. Sonrasında elimdeki pastayı görerek sevinç göz yaşlarına boğuldu :D aheaheuah yok ağlama fln olmadı tabi ama duygulandı bence :)

İşte güzel bir şekilde biten güzel bir gün daha. Ne kadar yoğun çalışıyor olsak da böyle güzel aktiviteler, insana moral oluyor. Ayrıca ilginç bir doğum günü tarihi. Sabah üzülüp, akşam seviniyor :)