Evet, mükemmel bir haber daha! DPM 2007’de almış olduğunuz sanal sunucu yedekleri, sadece yedek aldığınız sunucu üzerine dönülebiliyordu. Bazı trickler yaparak, sunucu üzerine döndürebiliyordunuz fakat şöyle bir düşünün. Ana sunucunuz patladıysa, sanal sunucunun yedeğini bir yerlere dönebilmeniz için illa ana sunucunun baştan kurulup, System State yedeğinin dönülmesini mi bekleyeceksiniz? İşte bu Microsoft’a da saçma gelmiş olacak ki DPM 2010’da bunu değiştirmişler. Zaten DPM 2007, Microsoft’un en mantıksızca hazırlanmış bir yazılımıydı benim için. Mükemmel bir teknolojiye sahip olmasına rağmen (VSS), detaylıca düşünülmemesinden midir yoksa gerçekten akıl edilemiyor muydu bilmiyorum ama DPM 2007 SP1’ye kadar bir çok şey eksikti. Fakat şimdi DPM 2010 ile birlikte, A sunucusundan aldığınız Hyper-V yedeğini, B sunucusu üzerine Restore edebiliyorsunuz. Bu da size zamandan tasarruf sağlıyor. Umarım Exchange 2010 için de önemli güncellemeler yapmışlardır.

Uzun zamandır aldığım en sevindirici haberlerden bir tanesi kuşkusuz Data Protection Manager 2010’un bugün Beta sürümünün yayınlanması oldu. Aynı küçük bir çocuğun ilk oyuncağına kavuşması gibi bir şey olacak benim için. Uzun zamandır DPM 2010’u kucaklayabilmek için bekliyordum. İlk işim Radore Vxeon performans serisi sunucularımız üzerine Beta sürümünü kurmak olacak.

Şuan iç yapımızda Microsoft Exchange Server 2010 ve Forefront Threat Managment Gateway (aka ISA 2010) kullanmaktayız. Sanırım Data Protection Manager 2010 (aka Zinger), şirket içindeki üçüncü Beta uygulamamız olacak. Her ne kadar Microsoft yapıya dahil etmemizi tavsiye etmese de FTMG’yi dahil etmekte bir problem görmedik açıkcası. En önem verdiğim noktalardan bir tanesi, Powershell ile DPM’i ne kadar etkin bir şekilde kullanabilecek olmamız. Eğer Powershell ile kolay bir şekilde yönetimi sağlayabilirsek, herkes için mükemmel olacak demektir. DPM 2010’un yeni gelen özelliklerini ve download linkini sonraki yazılarımda paylaşacağım.

Sanırım biraz haksızlık etmiş olabilirim DPM’e. Bugün yapmış olduğum lab denemelerinde, gayet iyi bir performans çıkardı. Yalnız gerçek yapı, hiç bir zaman lab ortamı gibi olamıyor malesef. Çünkü gerçek bir verimerkezinde, her ne kadar sunucular local’den de bağlı olsalar bile veri transfer hızları, lab ortamındaki sanal sunuculardaki gibi olmuyor. DPM ile yapmış olduğum denemeler özel Dell Blade sunucular üzerinde gerçekleştirildi ve Blade’in bağlı olduğu Dell EqualLogic iSCSI SAN sunucusu sayesinde, senkronizasyon ve recovery point’ler çok kısa bir süre içersinde, hatasız bir şekilde oluşturuldu. Gerçek yapıda ise senkronizasyon ve recovery point oluşturma sırasında genelde hatalar ile karşılaşıyoruz. Bu da almanız gereken hayati yedeklerin, zamanında, düzgün olarak alınamamasına neden oluyor.

Yalnız gerçek yapıdaki sorunları geçersek, DPM ile Exchange Server çok hızlı bir şekilde recover edilebiliyor. Ayrıca Exchange Server üzerindeki Recovery Protection Group sayesinde, geri dönülen yedek üzerinden, sadece tek kullanıcının mailbox’ını bile dönebiliyorsunuz ki bu gerçekten güzel bir çözüm. Aynı şekilde DPM ile alınan System State yedekleri ile tamamen patlamış olan Active Directory Domain Controller sunucusunu ayağa kaldırabiliyorsunuz. Fakat DPM’den aldığınız yedeği, farklı bir Network paylaşımına atıp, bu yedeği yeni kurduğunuz Windows sunucuya, cmd üzerinden Windows Backup komut satırı ile geri dönebilmektesiniz. Burada biraz zorluk olduğunu kabul etmeliyiz. System State yedeğinin, DPM’e ait Standalone bir exe ile geri döndürülmesi daha güzel olurdu.

DPM 2007’nin sahip olduğu bir çok güzel özelliğin yanında, bir çok eksik noktalar da mevcut. Umarım DPM’in yeni versiyonunda, bu hatalar düzeltilir ve kullanıcılardan gelen geri dönüşlere göre iyileştirme yaparlar. Windows Server 2008 R2 ile birlikte iyi bir DPM çıkması güzel olurdu.